Opryszczka - czy jest groźna? Jak ją leczyć?

Opryszczka jest z reguły niegroźnym schorzeniem skóry, które samo mija, choć bywa bolesna. Najczęściej mamy do czynienia z opryszczką wargową, która nie wymaga specjalnego leczenia. W przypadku wystąpienia opryszczki genitalnej powinniśmy jednak udać się do specjalisty.

Opryszczka - co to jest? Przyczyny, objawy

Za opryszczkę odpowiedzialny jest wirus HSV - Herpes Simplex Virus - którym zarażonych może być nawet 70-95% populacji światowej. Wirus aktywizuje się jednak dopiero w momencie osłabienia organizmu (np. przeziębienia). Wówczas pojawia się na naszym ciele opryszczka.

Wirus ma dwie formy: HSV-1 oraz HSV-2. Ten pierwszy odpowiedzialny jest najczęściej za zmiany skórne w okolicach twarzy, na wargach i wewnątrz jamy ustnej. Wirus HSV-1 przenoszony jest przez kontakt ze skórą lub śliną osoby, u której widoczne są zmiany skórne. Często zarażają się nim dzieci przed 5. rokiem życia, używając tych samych sztućców, kubków, ręczników itp. Z reguły zakażenia nie można jednak wykryć, ponieważ przebiega ono bezobjawowo i ujawnia się w wiele lat później w formie opryszczki.

Natomiast wirus HSV-2 najczęściej powoduje opryszczkę narządów płciowych i przenoszony jest głównie drogą kontaktów seksualnych - grupą ryzyka są tu osoby posiadające dużą ilość partnerów.

Zazwyczaj pierwsze wystąpienie opryszczki ma ostrzejszy przebieg - nawroty są mniej bolesne. Opryszczce pierwotnej mogą towarzyszyć gorączka, bóle stawów i mięśni oraz dreszcze, które przy opryszczce nawrotowej z reguły się nie pojawiają.

Opryszczka wargowa

Opryszczka wargowa objawia się zmianą skórną w okolicy ust i jamy ustnej w formie pęcherzyków wypełnionych płynem. Opryszczki mogą swędzieć i piec, a nawet powodować ból. Po kilku dniach pęcherzyki pękają same z siebie, pozostawiając po sobie owrzodzenia, które z czasem przemieniają się w strup. O ile sama opryszczka mija stosunkowo szybko, proces gojenia może trwać nawet do dwóch tygodni.

Opryszczka narządów płciowych

Opryszczka genitalna przyjmuje formę bolesnych, swędzących pęcherzyków. U kobiet, których dotyczy częściej, występuje na błonie śluzowej pochwy, sromu i szyjki macicy. U mężczyzn pojawia się na penisie i w okolicy odbytu, w najbardziej bolesnej formie zaś na jądrach. Pechęrze rosną do dwóch tygodni, następnie zaś pękają, pozostawiając bolesne owrzodzenia. Niektóre osoby podczas występowania opryszczki genitalnej mogą mieć problemy z oddawaniem moczu lub podczas tej czynności czują ból.

Jak leczyć opryszczkę?

W przypadku opryszczki wargowej nie powinniśmy przebijać pęcherzyków i dotykać zmian skórnych, ponieważ wirus błyskawicznie migruje w inne rejony naszego ciała. Płyn zawarty w pęcherzykach zawiera największe stężenie wirusa opryszczki, więc powinniśmy unikać kontaktu z nim. Postarajmy się też nie przenieść wirusa na inne osoby - używajmy osobnego ręcznika do twarzy, nie pijmy z jednego kubka itp.

Chociaż nasz organizm sam zwalczy schorzenie, warto mu nieco pomóc i przyspieszyć leczenie. Na rynku dostępne są preparaty antywirusowe i maści na bazie cynku, które pomogą ukryć zmiany skórne i złagodzić objawy. Bardzo ważne jest także przyjmowanie witaminy C i witamin z grupy B, które zwiększą odporność. Dobra dieta i aktywność fizyczna przyczynią się do szybszego pokonania opryszczki.

W przypadku opryszczki narządów płciowych powinniśmy udać się do specjalisty. Odnosi się to szczególnie do kobiet w okresie ciąży, ponieważ opryszczka może być niebezpieczna dla dziecka. Bardzo odradzane są “ludowe” metody, takie jak wypalanie opryszczki spirytusem czy smarowanie antybiotykiem. Może się to przyczynić do pogorszenia sytuacji.